Metoda potencjału pola zaliczana jest do elektrycznych systemów pomiaru nieszczelności pokryć dachowych. Metoda może slużyć do diagnostyki i utrzymania dachów płaskich, z wyjątkiem dachów na membranie EPDM.
Metoda Leopoma jest szczególnie przydatna w przypadku tzw. dachow zielonych, odwróconych, balastowych, ponieważ pozwala na odnalezienie dokładnego miejsca nieszczelności pokrycia dachowego, bez usuwania warstw znajdujących się na hydroizolacji.
Zestaw pomiarowy sklada się z dwóch głownych elementow: modułu generatora i jednostki detektora. Przyłożenie napiecia do badanej folii odbywa się poprzez instalację obwodu pierścieniowego z pozytywnym biegunem na wierzchniej powierzchni uszczelniającej oraz przewodu uziemiającego z negatywnym biegunem na dolnej powierzchni spodniej uszczelnienia (Rys.1,2).
W momencie występowania nieszczelność dochodzi do zwarcia. Moduł detektora jest podłączony do dwóch sond ręcznych, które utrzymywane w kontakcie z powierzchnią dachu kierują na miejsce przecieku. Proces przebiega niezależnie od pokrycia warstwy uszczelniającej żwirem lub warstwą zieleni. Konieczne jest jedynie zapewnienie odpowiedniego poziomu wilgotności.
Badania muszą być prowadzone przez odpowiednio przeszkolonych techników. Ich wiedza i doświadczenie pozwalają na odpowiednią interpretację wyników i dokładne wskazanie miejsca przecieku.
Dach żelbetowy
Beton charakteryzuje się wysoką zawartością wody. Nawet kiedy podłoże betonowe jest suche to zawartość wody w materiale wystarcza o przeprowadzenia pomiarów.
Dach stalowy
Konstrukcja stalowa pod hydroizolacją stanowi idealne warunki do przeprowadzenia pomiarów.
Dach drewniany
Chociaż konstrukcja dachu jest nieprzewodząca prąd, badanie metodą Leopoma jest możliwa. Należy w odpowiedni sposób podłączyć pętle obwodowe generatora impulsów.